ادبیات نظری تحقیق اسباب و ابزار ابتلاء
ادبیات نظری تحقیق اسباب و ابزار ابتلاء – اسباب و ابزار ابتلاء
– دینی و شرعی
– تکالیف عمومی
– نماز
– جهاد
– حج
– تکالیف ویژه
– تغییر قبله
– طبیعی و انسانی
– نعمتها و خوشیها
– مال
– جان
– فرزند
– زینتهای دنیایی
– زیبایی چهره
– قدرت
– نعمتهای حلال
– شهرت
– کل آفرینش
– گرفتاری و سختیها
– فقر
– ترس
– امور طبیعی
– از حاکم ستمگر
– دشمنیها
– بیماری
– ناکامی و مشقتها
– القائات و وسوسههای شیاطین
– آزارهای دیگران
– منافقان
– مومنان
– خویشان
– همسایه
– همسر
– غم و اندوه
– هوای نفس
– اختلاف درجات و مراتب
– آفات ابتلا
– دل بستن به نعمت
– آفات ابتلاء به سختی وناخوشیها
– بیتابی و بیقراری
– ناامیدی
– حسد
– غفلت
فهرست منابع
– اسباب و ابزار ابتلاء
خداوند در سنّت ابتلاء و امتحان ابزار و وسایلی را به کار میگیرد تا این سنّت الهی به اجراء درآید او انسان را با وسایلی گوناگون در مدرسه حیات به امتحان میکشاند ، جمع امور و وسایلی که به نحوی با آدمی در ارتباط اند و در حیات و زندگی وی مؤثرند ، از ابزار ابتلاء محسوب میگردند .
در یک تقسیم بندی کلی ، میتوان ابتلاء را به دو گونه تقسیم کرد : 1 – دینی و شرعی 2 – طبیعی و انسانی ، و خود طبیعی و انسانی یا خیر و نیکی است و یا شر و بدی :
« وَ بلَوناهُم بِالحَسَناتِ وَ السَّیئاتِ …»
« وَ نَبلوَکُم بِالشَّر وَ الخَیرِ فِتنَةً …»
این تقسیم براساس ظاهر است یعنی آنچه که ظاهرا مردم آن را خوب و بد میدانند ، مانند مال که مردم آن را نیک پنداشته و فقر را بد میانگارند ، در حالیکه اگر از این ابتلائات با سربلندی بیرون بیایند ، در هر صورت حسنه است و اگر شکست بخورد شکستی بزرگ است .
در قرآن و سنّت از وسایل و ابزار مختلفی به منظور ابتلاء انسان نام برده شده که ما در اینجا به اهمّ آنها اشاره خواهیم کرد :
– دینی و شرعی
به عنوان نمونه به بعضی از تکالیف شرعی که ابزار آزمایش الهی هستند اشاره میشود :
– تکالیف عمومی
یکسری از تکالیف شرعی برای همه و در همه زمانها و مکانها است و اعتقاد و عمل به آنها در همه زمانها و مکانها لازم است .
– نماز
مهمترین وسیلهای که باعث نزدیکی انسان به خدا میشود و باعث تکامل روح و تزکیه نفس میشود نماز است . . « إِنَّ الصَّلَوهَ تَنهَی عَنِ الفَحشَاءِ وَ المُنکَر » ، یقیناً نماز از کارهای زشت و ناپسند باز میدارد . « وَاستَعِینُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلوَهِ وَ إِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَی الخاشِعِین » ، از صبر